صنایع تبدیلی و تکمیلی در کشاورزی یکی از ارکان مهم افزایش درآمد کشاورزان می باشد. عدم توجه به مدیریت نوآوری یکی از عوامل مهمی است، که صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در حد مطلوب نتوانسته راه به بازارهای جهانی پیدا کند، دانش بومی یکی از ابزارهای توسعه پایدار روستاها محسوب چکیده کامل
صنایع تبدیلی و تکمیلی در کشاورزی یکی از ارکان مهم افزایش درآمد کشاورزان می باشد. عدم توجه به مدیریت نوآوری یکی از عوامل مهمی است، که صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما در حد مطلوب نتوانسته راه به بازارهای جهانی پیدا کند، دانش بومی یکی از ابزارهای توسعه پایدار روستاها محسوب می شود این موضوع به طور مستقیم با ایجاد زمینه های کار و اشتغال، مانع مهاجرت روستاها به شهرها باشد دانش بومی به عنوان دانش پذیرفته شده در علم مدیریت می تواند به عنوان یک مداخله گر در مدیریت نوآوری در توسعه فراوری محصولات کشاورزی نقش بسزایی داشته باشد. مقاله حاضر به منظور ارایه"تحلیلی برنقش دانش بومی در مدیریت جامع نوآوری برای توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما استان کرمان" تدوین شده است تا از این ره آورد بتواند با بهبود صنایع تبدیلی و تکمیلی شرایط اشتغال و بهبود درآمد در باغداران را فراهم آورد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، پیمایشی است. جامعه اماری ان شامل ۲۰۰ نفر از کشاورزان استان کرمان می باشد که در زمینه بازاریابی، بسته-بندی و فراوری محصولات خرما مشغول به کارهستند،حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۱۵۵نفرمحاسبه گردید که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. به منظور پاسخگویی به مسئله تحقیق، پرسشنامه ای به عنوان ابزار اصلی تحقیق طراحی شد و برای تحلیل نتایج تحقیق از نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه مثبت و معنادار بین متغیر دانش بومی و مدیریت جامع نوآوری در توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی خرما و هر یک از ابعاد استراتژیک نوآوری و مدیریت تکنولوژی فرهنگ نوآوری و ساختار سازمانی می باشد
پرونده مقاله
پديدار شدن اقتصاد دانش بنيان و به تبع آن، افزايش اهميت مقولاتي چون دانش، نوآوري و فناوري موجب افزايش تمركز بر مفاهيمي چون مديريت دانش، مديريت فناوري و مديريت نوآوري شده است. این مقاله به بررسی مقالات موجود و پژوهش‌هایی که در رابطه با یکپارچه¬شدن سه حوزه مدیریت دانش، نوآ چکیده کامل
پديدار شدن اقتصاد دانش بنيان و به تبع آن، افزايش اهميت مقولاتي چون دانش، نوآوري و فناوري موجب افزايش تمركز بر مفاهيمي چون مديريت دانش، مديريت فناوري و مديريت نوآوري شده است. این مقاله به بررسی مقالات موجود و پژوهش‌هایی که در رابطه با یکپارچه¬شدن سه حوزه مدیریت دانش، نوآوری و فناوری صورت گرفته است می‌پردازد تا یک مدل مفهومی برای یکپارچه کردن این سه حوزه ارائه کند که ضمن پوشش ويژگيهاي هر يك از اين مديريت¬ها، از اتلاف منابع سازماني ناشي از همپوشاني مديريت دانش، نوآوري و فناوري و تقابل آنها با يكديگر جلوگيري شود. ابتدا یک مرور ادبیات سیستماتیک انجام شد که در آن طیف وسیعی از مقالات مرتبط از سال 1980 تا 2021 جستجو گردید. سپس از روش فراترکیب استفاده شد تا یافته‌های حاصل از پژوهش‌های پیشین کدگذاری شده و با یکدیگر ترکیب شود. در این مرحله برای سهولت کار از نرم‌افزارهای Perish و MAXQDA برای کدگذاری استفاده شد. در این بررسی بالغ بر 220 کد به واحدهای داده تخصیص داده شد. سپس 220 کد تحلیل و کدهای مشابه تجمیع شدند. در نهایت 24 کد که کدهای پایه نامیده شدند حاصل شد. در مرحله بعدی مضامین پایه دسته بندی و پنج مضمون سازمان‌دهنده زیر استخراج گردید: اصول مدیریت نوآوری – دانش، توانمندسازهای مدیریت نوآوری – دانش، روال سازی و ایجاد فرهنگ یکپارچگی، زیرساخت یکپارچه سازی، مکانیسم های یکپارچه سازی. در نهایت، یک مدل مفهومی پیشنهاد می‌شود که ارتباط این حوزه‌ها با یکدیگر و نحوه تعامل و همپوشانی و راهکارهایی برای یکپارچه کردن آنها را تشریح می¬نماید
پرونده مقاله
