هدف از این مطالعه ارزیابی ابعاد کیفی آموزش مجازی بین دانشجویان کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی و تعیین تفاوت دانشجویان مجازی و دانشجویان حضور در دانشگاه اصفهان (UI) بود. ابعاد کیفی عبارت بودند از: یاددهنده، یادگیرنده، یادگیرنده، یادگیرنده، محتوای یادگیرنده، رابط چکیده کامل
هدف از این مطالعه ارزیابی ابعاد کیفی آموزش مجازی بین دانشجویان کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی و تعیین تفاوت دانشجویان مجازی و دانشجویان حضور در دانشگاه اصفهان (UI) بود. ابعاد کیفی عبارت بودند از: یاددهنده، یادگیرنده، یادگیرنده، یادگیرنده، محتوای یادگیرنده، رابط یادگیرنده، استراتژی های آموزشی و حضور اجتماعی. روش تحقیق توصیفی- توصیفی و جامعه آماری شامل تمام دانشجویان این رشته یعنی 40 دانشجوی دوره مجازی و 35 دانشجوی دوره حضوری، شد. پرسشنامه محقق ساخته با مقیاس پنج درجه ای لیکرت برای جمع آوری داده ها استفاده شد و الگوی آن پرسش نامه هاتوی بود. روایی و پایایی محتوای پرسشنامه با اعمال نظرات شش متخصص با تجربه تایید شد. برای پایایی ابزار، ضریب آلفای کرونباخ (0.93) برای آموزش حضوری (0.97) برای آموزش مجازی محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی، فراوانی، درصد، میانگین، شاخص های مرکز و پراکندگی، برنامه های زمانی، نمودار و روش های آماری مناسب مانند آزمون های آماری و ضرایب همبستگی استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین دانشجویان دوره مجازی و دوره ی حضوری در ابعاد مختلف کیفی ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری بین متغیرهای مورد بررسی بین دو دوره به جز یاددهنده و رابط یادگیرنده، مشاهده نشد. بطورکلی یافته ها نشان داد سطح دانشجویان دوره مجازی رشته علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه اصفهان در ابعاد مختلف کیفی با 3.07 بیشتر از میانگین و دانشجویان دوره حضوری 3.38 بیش از حد متوسط هستند. چنین نتیجه گیری می شود که تفاوت چشمگیری در کیفیت آموزش مجازی و حضوری وجود ندارد. چه بسا با رفع مشکلات موجود در دوره مجازی حتی سطح کیفی آموزش در این دوره نسبت به دانشجویان دوره حضوری به شکل چشمگیری افزایش خواهد یافت.
پرونده مقاله