The Role of Effective factors in Growth of New Technology Based Firms (NTBFs) in Mashhad City
Research Areas : General
fateme sanaei pour
1
davood ghoroneh
2
Keywords: Incubators, Technology, Facilities & Services, New Technology Based Firms (NTBF's).,
Abstract :
The aim of this study was to evaluate the role of facilities of incubators in growth of new technology based firms (NTBF's). Statistical population is the NTBF's located on incubators and technology parks in Mashhad city. Data collecting tools is questionnaire made by the researcher. For data analysis, correlation and stepwise regression were used. The results showed that an increase in facilities of incubators, NTBF's will be more growth oriented. There is a significant and positive correlation between the facilities of incubators and growth of NTBF's (r=.871). As well as, all components of incubators (establishment in the center, advice provided, benefits of being in the center and services and facilities of the existing infrastructure) with the growth of new technology-based firms (growth in sales, employment and profitability) have a significant positive relationship. The results of stepwise regression analysis show that components of establishment, advice provided, benefits of being in the center and the services and facilities of the existing infrastructure in the incubators, together jointly explained 0.914 of the variance of performance
1. آقاجانی، حسنعلی و طالب نژاد، عاطفه (1390). ارزیابی مقایسه‌ای عملکرد مراکز رشد فناوری منتخب در ایران، فصلنامه توسعه کارآفرینی،4 (13)، صص165-149.
2. تاری، مهدیه، مرادی، محمود و ابراهیم‌پور، مصطفی (1394)، بررسی عوامل موثر بر رشد و موفقیت شرکتهای دانش بنیان، فصلنامه رشد فناوری،(45)12 ،44-36.
3. ثامهاین، هانس (1387). مدیریت فناوري در سازمان هاي فناوري بنیان. ترجمه سید کامران باقري، مرتضی رضاپور و سید هادي کمال. چاپ اول، تهران: انتشارات رسا.
4. ثقفی, فاطمه, حدادی, جواد. (1397). ارائه مدل سنجش تاثیر خدمات پارک‌های علم و فناوری بر عملکرد نوآورانه شرکتهای دانش‌بنیان مستقر در آنها. فصلنامه مدیریت توسعه فناوری،(3)6، 127-101
5. انصاری، رضا، جعفری بنه عیسی، زهرا، و کرمپور، علی(1395). الگوی ساختاری ظرفیت جذب دانش و نوآوری در شرکتهای دانش بنیان مورد مطالعه : شرکتهای مستقر در مراکز رشد دانشگاههای آزاد استان اصفهان. فصلنامه نوآوری و ارزش‌آفرینی، ۵ (۹) :۴۷-۶۲ .
6. حبیبی،روزبه،اصغری،زهرا،جعفری،کامران.(1397)شناسایی و اولویتبندی عوامل مؤثر بر توسعه مراکز رشد واحدهای فناور دانشگاه (مورد مطالعه: مرکز رشد واحدهای فناور دانشگاه گیلان)، فصلنامه رشد فناوری،(56)14. 9-1.
7. حسینی، سید محمد رضا و بنادکوکی، دهقان (1389). گزارش پایش فضاي کسب و کار خرداد ماه سال 1389 ، مرکز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامی، شماره 10305.
8. خالدی،آرمان،الهی،شعبان، مجیدپور،مهدی و اسدی فرد،رضا.(1397). نیروهای تسهیل کننده و بازدارنده همکاری های فناورانه بین شرکتهای بزرگ و شرکتهای کوچک فناوری محور. فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی، (13)7، 104-79.
9. خیاطیان محمدصادق، طباطبائیان سید حبیب اله، امیری مقصود، الیاسی مهدی(1393). تحلیلی بر عوامل موثر بر رشد و پایداری شرکت های دانش بنیان در ایران. فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی، (۶ و ۶)3، صص 74-57.
10. دلاور، علي (1382). مباني نظري و عملي پژوهش در علوم انساني و اجتماعي. تهران: رشد.
11. رحمانپوری محمد، شفیعی مسعود، بهادری مرتضی. (1391). بررسی موانع و راهکارهای ارتباط صنعت و دانشگاه (مورد کاوی شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ)، فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی ، (1)1،صص 18-5.
12. سازمان توسعه صنعتی ملل متحد(UNIDO) (1384). استراتژی افزایش مشارکت موثر و رقابتی بخش صنایع کوچک و متوسط در توسعه صنعتی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران. ترجمه عبدالرضا شقاقی و مسعود شفیعی. تهران: انتشارات رسا.
13. سرمد، زهره، بازرگان، عباس و حجازي،الهه (1385). روشهاي تحقيق در علوم رفتاري. چاپ دوازدهم. تهران: نشرآگاه.
14. شریف زاده، فتاح ، کریمی طرارانی، محبوبه ، سیدنقوی، میرعلی ، حسین پور، داود .(1397). الگوی خط مشی‌گذاری پارک‌های علم و فناوری و شرکتهای دانش بنیان در نظام نوآوری. فصلنامة نوآوری و ارزش آفرینی، سال هفتم، شمارة سیزدهم، صص54-40.
15. غلامی،دنیا،رمضانی ،علی. (1397). شناسایی و تحلیل اصلی‌ترین مؤلفههای راهبردی تأثیرگذار در عدم موفقیت شرکتهای دانش‌بنیان در ایران (مطالعه موردی: پارک علم و فناوری کرمانشاه)، فصلنامه رشد فناوری، (57)15. 84-77
16. موتمنی، علیرضا، حسین آبادی، محمد و همتی، امین(1391). ارزیابی نرخ موفقیت واحدهای فناور مستقر در پارک‌ها و مراکز رشد علم و فناوری. فصلنامه رشد فناوری، 8(32)، صص 40-32.
17. نصر, علی, حاجی حسینی, حجت اله. (1396). نقش پارک های علم و فناوری در توسعه نوآوری و فناوری. فصلنامه رهیافت , (65)27, ، صص49-37.
18. نعمتی محمد علی(1392). مؤلفه های مؤثر بر مدیریت موفق مراکز رشد علم و فناوری کشور. فصلنامه آموزش عالی ایران. (1)5، 186-165
19. هومن، حيدر علي( 1373 ). پايه هاي پژوهش در علوم رفتاري. تهران: انتشارات سمت.
20. Autio, E., Sapienza, H. J., & Almeida, J. G. (2000). Effects of age at entry, knowledge intensity, and imitability on on international growth. Academy of Management Journal, 43 (5), 909–924.
21. Bollinger, L., Hope, K. & Utterback, J. M. (1983). A review of literature and hypotheses on new technology-based firms.Research Policy, 12, 1-14.
22. Boudlaie,H.(2020)."Studying the content characteristics of New Technology-Based Firms," Technium Social Sciences Journal, Technium Science, vol.3(1), pages 94-111.
23. Brierley, P. (2001). The Financing of Technology-based Small Firms: A Review of the Literature.Bank of England Quarterly Bulletin.41 (1), 64-76. 24. Butchart, R. I. (1987). A new UK definition of the high technology industries.Economic Trends.40, 82-88.
25. Cahen, F. R., Borini, F. M. & Lahiri, S. (2016). Managerial perceptions of barriers to internationalization: An examination of Brazil's new technology-based firms. Journal of Business Research, 69(6),1973–1979.
26. Campos, H. M, Aguirre, I., Parellada. F. & Parra, J. P. N. (2009). Technology Strategy and New Technology Based Firms.Journal of Technology Management and Innovation. 4(4), 42-52.
27. Cassinenga, H. J. & Georghiou ,L. (2005). Foresight in Innovation Policy: Shared Visions for a Science Park and Business–University Links in a City Region. Technology Analysis & Strategic Management.Vol. 17.
28. Chamanski, A. J. & Waago, S. (2000). The Organizational Success of New, Technology-Base Firms.Stavanger University College,1-73.
29. Colombo, M. G. & Grilli, L. (2010). On growth drivers of high-tech start-ups: Exploring the role of founders' human capital and venture capital. Journal of Business Venturing. 25(6), 610-626.
30. Colombo, M. G., Giannangeli, S. & Grilli, L. (2013) .Public Subsidies and the Employment Growth of High-tech Start-ups: Assessing the Impact of Selective and Automatic Support Schemes. Industrial and Corporate Change, 22(5), 1273-1314.
31. Cooper A. C. (1971). The founding of technologically-Based Firms. Milwaukee: The Center for Venture Management.
32. Cunha D., Silva, S. & Teixeira A. C. (2013). Are academic spin-offs necessarily new technology-based firms? Working paper, Porto University.
33. Dahlstrand, A. L. (2007). Technology-based entrepreneurship and regional development: the case of Sweden. European Business Review, 19 (5), 373-386.
34. Dettwiler P., Lindelöf P. & Löfsten H. (2006). Utility of location: A comparative survey between small new technology-based firms located on and off Science Parks - Implications for facilities management. Technovation,26, 506-517.
35. Elaine C. & Leonie Q. (2002). The Impact of Collaboration Between Industry and Academia on SME Growth. Journal of Marketing Management, 18.
36. Etzkowitz, H. (1998). The norms of entrepreneurial science: cognitive effects of the new university–industry linkages. Research Policy. 27.
37. Felsenstein, D. (1994).University-related science parks—‘seedbeds’ or enclaves of innovation? Technovation.14.
38. Ferguson, R. (1999). What's in a Location? Science Parks and the Support of New Technology-Based Firms.The Swedish University of Agricultural Sciences.
39. Ferguson, R. & Olofsson, C. (2004). Science Parks and the Development of NTBFs—Location, Survival and Growth. Journal of Technology Transfer.29.
40. Fukugawa, N. (2006). Science Parks in Japan and Their Value-Added Contributions to New Technology-Based Firms .International Journal of Industrial Organization, 24 (2), 381-400.
41. Fudickar,R,Hottenrott,H(2019). "Public research and the innovation performance of new technology based firms," The Journal of Technology Transfer, Springer, vol. 44(2), 326-358.
42. Grilli, L. Jensen, P. H. & Murtinu, S. (2013). The Imprinting of Founders’ Human Capital on Entrepreneurial Venture Growth:Evidence from New Technology-Based Firms. Melbourne Institute Working Paper, 14, 13.
43. Gubeli, M. H. & Doloreux, D. (2005). An empirical study of university spin-off development. European Journal of Innovation Managemen,8.
44. Kirihata, T. (2007). The Cultivation of New Technology-based Firms and Roles of Venture Capital Firms in Japan. Kyoto Univercity.1-15.
45. Knight, G. A., & Kim, D. (2009). International business competence and the contemporary firm. Journal of International Business Studies. 40(2), 255–273.
46. Koh, F. C., Koh, W. T & Ted-Tschang, F. (2005). An analytical framework for science parks and technology districts with an application to Singapore. Jurnal of business venturing, 20.
47. Laranja, M. & Fontes, M. (1998). Creative adaptation: the role of new technology based firms in Portugal.Research policy, 26, 1023-1036.
48. Little, A. D. (1977). New Technology Based Firms in the UK and the FRG, Wilton House Publications, London.
49. Lofsten, H. & Lindelof, P. (2002). Growth, management and financing of new technology-based firms—assessing value-added contributions of firms located on and of Science Parks.The international journal of management science, 30.
50. Lofsten, H. & Lindelof, P. (2002). Science Parks and the growth of new technology-based firms—academic-industry links, innovation and markets. Research Policy, 31.
51. Lofsten, H. & Lindelof, P. (2001). Science Parks in Sweden Industerial Renewal and Development?, R & D Management, 31.
52. Lofsten, H. & Lindelof, P. (2003). Determinants for an entrepreneurial milieu: science parks and business policy in growing firms. Technovation, 23.
53. Maine , D., Shapiro, M. & Vining, R. (2010). The role of clustering in the growth of new technology-based firms.journal Small Business Economy . 34,127–146.
54. Maki, K. Hytti, Ulla,(2008).Pitching Out the Lost Cases” – A Longitudinal Study of the Precedents of Non-Growth of Recent Incubator Graduates.International Council for Small Business World Conference, ICSB World Conference 2008
55. Maula M. V.( 2001).Corporate venture capital and the value-added for technology-based new firms; Helsinki University of Technology.
56. McAdam, M. & Marlow,S. (2008) . A preliminary investigation into networking activities within the university incubator. International Journal of Entrepreneurial Behaviour & Research. 14(4), pp.219‐241.
57. Mian S. A. (1996). Assessing value-added contributions of university technology business incubators to tenant firms. Research Policy.25, 325-335.
58. Monck CSP, Porter RB, Quintas P, Storey DJ, Wynarczyk P (1988). Science parks and the growth of high technology frms.London: Croom Helm.
59. Oakey ,R(2007)New Technology-Based Firms in the New Millennium. Elsevier Science Ltd.
60. Olkiewicz, M.; Wolniak, R.; Eva-Grebski, M.; Olkiewicz, A.(2019) Comparative Analysis of the Impact of the Business Incubator Center on the Economic Sustainable Development of Regions in USA and Poland. Sustainability, 11, 173.
61. Onetti, A., Zucchella, A., Jones, M. V., & McDougall-Covin, P. P. (2012). Internationalization, innovation and entrepreneurship: Business models for new technology-based firms.Journal of Management and Governance.16(3),337–368.
62. Oviatt, B. M., & McDougall, P. P. (1994). Toward a theory of international new ventures.Journal of International Business Studies. 25(1), 45–64.
63. Powers, J. and McDougall, P (2005).University Start-Up Formation and Technology Licensing with Firms that Go Public: A Resource Based View of Academic Entrepreneurship.Journal of Business Venturing. 20.
64. Rannikko H.(2012). Early development of new technology-based firms; A Longitudinal Analysis on New Technology-Based Firms Development from Population Level and Firm Level Perspectives, Hanken School of Economics.
65. Ressico,Alessandra(2004).Innovative enterprises in science park: difficulty and route of growth .Nordic Conference on Small Business Research. 13th.
66. Rickne A. & Jacobsson S. (1996).New technology-based firms - An exploratory study of technology exploitation and industrial renewal.International Journal of Technology Management.11(3). 238-257.
67. Rory O’Shea. Thomas J. Allen. Arnaud Chevalier. Frank Roche.(2005) Entrepreneurial orientation, technology transfer and spinoff performance of U.S. universities. Research Policy, 34.
68. Rydehell,H,Isaksson,A, Löfsten,H (2019). Business networks and localization effects for new Swedish technology-based firms’ innovation performance,The Journal of Technology Transfer, 44(5), P 15-47
69. Scillitoe, J. A. & Chakrabarti, K. A. (2010). The role of incubator interactions in assisting new ventures. Technovation, 30, 155–167.
70. Shearman, C. & Burrell, G. (1988). New technology-based firms and the emergence of new industries: Some employment implications.New Technology Work Employment, 3(2), 87–99.
71. Siegel, D. S., Westhead. P. & Wright, M. (2003). Science Parks and the Performance of New Technology-Based Firms:A Review of Recent U.K. Evidence and an Agenda for Future Research.Small Business Economics, 20.
72. Storey D. J. & Tether B. S. (1998). New technology-based firms in the European Union: An introduction.Research Policy.26, 933-946.
73. Westhead, P. & Batstone, S. (1998).Independent Technology-based Firms: The Perceived Benefits of a Science Park Location. Urban studies, 35.
74. Westhead, P. & Storey, D. J. (1995). Links between higher education institutions and high technology firms, 23.
75. Wolniak, R.; Grebski, M.E .(2017). Functioning of the business incubator center in GliwiceZeszyty Naukowe Politechniki Sl ˛askiej. Seria Organizacja i Zarz ˛adzanie , 105, 569–580.
76. Xiao, J. (2014).Ownership Change, Multinationals, and Growth of New Technology-Based Firms. Papers in Innovation Studies, Lund University, CIRCLE - Center for Innovation, Research and Competences in the Learning Economy ,No. 2014/24.
77. Yanga, B., Chih-Hai, K. & Motohashi, C. (2009). Are new technology-based firms located on science parks really more innovative? Evidence from Taiwan, Research Policy, 38, 77–85.
واکاوی پیامدهای درون و بروندانشگاهی بینالمللی شدن
دانشگاههای دولتی منتخب کشور1
*سیده طیبه موسوی امیری **عبدالرحیم نوهابراهیم **حمیدرضا آراسته ***بیژن عبدالهی
* دکتری مدیریت آموزشعالی دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
** استاد، دانشکده مدیریت دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
*** دانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
تاریخ دریافت: 19 /08/1398 تاریخ پذیرش: 20/06/1399
چکيده
همزمان با پدیدهی جهانی شدن، ضرورت متحول شدن نهادهای آموزشعالی و تأکید بیشتر بر همکاریهای بینالمللی دانشگاهها و مؤسسات آموزشعالی بیش از پیش به چشم میآید. در راستایی بررسی پیامدهای این پدیده در دانشگاههای ایران مطالعهای با روش کیفی و با استفاده از رویکرد نظریه پردازی داده بنیاد صورت گرفته است. جامعه آماري پژوهش حاضر را خبرگان و مدیران 18 دانشگاه دولتی منتخب کشور مشتمل بر: دانشگاههای تهران، شهید بهشتی، تربیت مدرس، خوارزمی، امیرکبیر، صنعتی شریف، علم و صنعت، علامه طباطبایی، خواجه نصیر، الزهرا، فردوسی مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز، صنعتی اصفهان و علوم پایه زنجان، امام خمینی قزوین و جامعه المصطفی قم" تشکیل دادند. که با استفاده از روش نمونهگزینی هدفمند در مجموع 82 نفر به عنوان مشارکتکنندگان در پژوهش انتخاب شدند. دادهها به روش مصاحبه با روش هدایت کلیات و به صورت نیمه ساختار یافته گردآوری و به منظور تحلیل آن ها از نرم افزار MAXQDA استفاده شد. برای به دست آوردن اعتبار و روایی دادهها از دو روش بازبینی مشارکتکنندگان و مرور خبرگان در پژوهش استفاده شد. پدیده محوری مطالعه حاضر بینالمللیشدن در راستاي مأموريت گرايي دانشگاههای دولتی کشور بود. بينالملليشدن آموزش عالي، داراي پيامدهايي است که در دو حيطه داخل و خارج دانشگاه، قابل مطالعه و بررسي است. لذا پیامدهای آن در دو بعد درون دانشگاهی و برون دانشگاهی با توجه به شرایط علًی، زمینهای، شرایط مداخلگر و راهبردها؛ تدوین شده است. نتایج نشان داد که از تحلیل مصاحبهها 51 کد باز استخراج و با توجه به وجوه تشابه بین آنها 2 مقوله اصلی و 6 مؤلفه فرعی شناسایی شدند در نهایت الگوی پارادایمی ارائه شد.
واژه‌های کلیدی: دانشگاه، بینالمللیشدن، پیامد، درون و برون دانشگاهی
نوع مقاله: پژوهشی
[1] . مقاله مستخرج از رساله دکتری رشته مدیریت آموزش عالی دانشکده مدیریت دانشگاه خوارزمی تهران است
1-مقدمه و بیان مساله
دانشگاهها يکي از مهمترين اجزاي نظام آموزش و از کلیدیترین نهادهاي شکلدهي جهان گذشته و آينده تلقي میشوند. به دليل دگرگونیهاي شديدی که امروزه دنياي آموزشعالي را تحت تأثير قرار داده، اهداف، برنامهها و جهتگيریهاي دانشگاهها بيش از پيش در کانون توجه واقع
نویسندة عهده‌‌دار مکاتبات: سیده طیبه موسوی امیری tayebehmusavi@yahoo.com
|
يکی از مهمترين دغدغهها و چالشهايي که دانشگاههای کشور با آن روبرو هستند نياز به توسعه همکاریهای علمی بينالمللی و حرکت در مسير رقابت جهانی است (نعمتی و موسوی، 1394) در واقع بینالمللیشدن، پاسخی برنامهریزی شده به پدیده جهانی شدن است، اما بین این دو مفهوم نیز از منظر حیطه کنترل، میتوان تفاوتهائی قائل شد؛ چراکه جهانی شدن و اثرات آن، خارج از کنترل هر بازیگر یا مجموعه‌اي از بازیگران است، اما در بینالمللیشدن، راهبردهایی برای جوامع و مؤسسات مطرح میشود که از پاسخ به تقاضاهای نشأت گرفته از تلاش برای جهانی شدن حاصل میگردند. به بیانی دیگر، بینالمللیشدن آموزشعالی، به معنای آماده کردن افراد برای کار در یک جهان یکپارچه است(ویلکینز و هیومان4، 2012). باید عنوان کرد که حضور در عرصههای آموزشی منطقهای و جهانی، مستلزم توسعه دانشهای نوین، ارتقای منابع انسانی و توجه گسترده به ارتقای کیفی دانشگاهها است(احمدی و همکاران، 1396). صاحبنظران مختلف، بینالمللیشدن را از دیدگاه های متفاوت تعریف کردهاند (لی5، 2016) که از آن ميان، نايت بینالمللیشدن در سطوح ملی، بخشی و نهادی را به عنوان فرایند یکپارچهسازی ابعاد بینالمللی، بینفرهنگی و یا جهانی برای دستیابی به اهداف، کارکردها و ارائه آموزشعالی تعریف کرده است (يو6،2010). از سويي، بینالمللیشدن توسط پیگیری اهداف دانشگاهی، سیاسی، اجتماعی/ فرهنگی و آرمانهایی مثل افزایش درک بینالمللی، بهبود آموزش آزاد، پرهیز از کوته نظری در بورس تحصیلی و تحقیق، تحریک تفکر انتقادی و تقویت کیفیت تدریس و تحقیق هدایت
میشود (دویت7،2015).
از طرفی نهاد دانشگاه در صورتی میتواند رسالت محيطی خود، تحت عنوان پاسخگويي بيرونی و مسئوليت اجتماعی، و همچنين نقش هدايتگری و جهتدهی خود در ميان ساير نهادهای جامعه را به شکل مطلوب ايفا نمايد که مبرا از کاستی و ضعف در ارتباط با کارکردها و فرايندهای درونی خود باشد و علاوه بر آن، قادر باشد طی مکانيزمی اثربخش، به
آسيبشناسی، اصلاح و بهبود مستمر کارکردها و فرايندهای دروندانشگاهی، در راستای ارتقای پاسخگويي بيرونی، اقدام نمايد (نعمتی و موسوی، 1398) که اين امر، را میتوان در دانشگاه بصورت همکاریهای علمی بینالمللی ترویج و رونق بخشید. در این راستا، چون طي سالهای اخیر بینالمللیشدن یکی از مباحث مهم محافل دانشگاهی است گرایش به بینالمللیشدن در دانشگاههای ایران نيز مورد توجه خاص وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و دانشگاه‌‌هاي کشور قرار گرفته است. بر این اساس پژوهش حاضر، اين مهم را در 18دانشگاه دولتي منتخب وزرات علوم برای بینالمللیشدن، مورد بررسي و مداقه قرار خواهد داد.
امروزه بینالمللیشدن به عنوان یک پدیده در حال رشد، همهجنبههای آموزشعالی را تحت تاثیر قرار داده و به اصطلاحی گسترده و شایع تبدیل شده است (اگرون و پولاک8، 2011) و در اغلب موسسات جهانی در بیانیه مأموريت و راهبردهاي موسسهای متجلی شده است (نایت9،2011). احمدی و همکارانش (1396) و نکوزاد و قورچیان (1395) به اين نتيجه دست يافتند که این امر، بدون شک، مستلزم تاکید بر رویکرد بینالمللیشدن و گسترش همکاریهای علمی بینالمللی دانشگاهها خواهد بود(نکوزاد و وقورچیان، 1395). لذا این مأموريت، سياستي است که طي سالهاي اخير، وزارت علوم، تحقيقات و فناوري براي دانشگاه‌‌هاي کشور، مورد تأکيد قرار داده (سایت وزارت علوم، 1396) که در اين راستا، 18 دانشگاه منتخب وزارت علوم هم در پي آن هستند تا يکي از مأموريت هاي اساسي خود را بينالمللي شدن و حرکت منسجم و هدفمند در اين مسير، تعريف نمايد.
با عنايت به ضرورت، جايگاه و گسترش روند بینالمللیشدن در نظام آموزش عالي کشورها (آلتباخ10، 2018 ، 2009)، و با توجه به جهتگیری کلان کشور به ویژه در حوزه آموزشعالی در راستای توسعه همکاریهای بینالمللی با دانشگاهها و موسسات پژوهشی معتبر جهانی، نياز است تا عمده دانشگاه‌‌هاي کشور مشتمل بر 18 دانشگاه منتخب دولتی که واجد کارکردهاي ملي و کلان هستند، مأموريتهاي خود را در راستاي توسعه همکاريهاي علمي بينالمللي با مراکز آموزش عالي، پژوهشي و فناوري معتبر جهاني تعريف کنند و از اين طريق، کيفيت عملکرد و خروجيهاي خود را بر اساس استانداردهاي جهاني ارتقا بخشيده و موجبات بهبود رتبه علمي خويش و سپس نظام آموزش عالي کشور را در سطوح منطقهاي و جهاني فراهم نمايند. این 16دانشگاه که در حقیقت دانشگاههای تراز اول و دوم کشور هستند (که تا کنون با این انسجام مورد مطالعه قرار نگرفته بودند) عبارتند از: دانشگاههای تهران، شهید بهشتی، تربیت مدرس، خوارزمی، امیرکبیر، صنعتی شریف، علم و صنعت، علامه طباطبایی، خواجه نصیر، الزهرا، فردوسی مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز، صنعتی اصفهان و علوم پایه زنجان که به عنوان دانشگاههای کاندید برای بینالمللیشدن در ایران به اضافه 2 دانشگاه جامعهالمصطفی و دانشگاه بینالمللی امام خمینی قزوین، مد نظر قرار گرفتهاند (سایت وزارت علوم، 1396). همچنین تأکید سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404، برنامههای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، نقشه جامع علمی کشور و برنامه راهبردی هر کدام از این دانشگاههای 18 گانه بر اهمیت بینالمللیشدن دانشگاهها و توسعه روابط علمی بینالمللی سندی بر اهمیت بررسی این موضوع است. با عنایت به نکات مطروحه فوق و تبین خلاء موجود برای انجام این پژوهش، هدف از مطالعه حاضر تدوين الگوي پیامدهای بينالملليشدن دانشگاههای منتخب دولتی ایران از دو منظر عوامل (مؤلفههای) درون و بروندانشگاهي است که در اين پژوهش، با بهرهگيري از روش تحقیق کيفي پيگيري و اجرا شده است. لذا در این پژوهش تلاش شده به سؤالهای زیر پاسخ داده شود: 1) پیامدهای درون دانشگاهی بینالمللیشدن دانشگاههای دولتی منتخب کشور، کدام است؟ 2) پیامدهای برون دانشگاهی بینالمللیشدن
دانشگاههای دولتی منتخب کشور، کدام است؟
2- مبانی نظری و پیشینۀ تحقیق
در حقيقت، واژههایی نظیر جهانیشدن و بینالمللیسازی غالباً برای تشریح و توضیح چگونگی تغییر ماهیت برخی از پدیدهها به کار برده میشود که در برخی از موارد ابهاماتی را ایجاد میکند. در رابطه با بینالمللیسازی آموزشعالی نیز چنین ابهاماتی به وجود آمده است که نیازمند توضیح است چرا که همانند هر اقدام علمی دیگر تبیین موضوع میتواند ضمن برطرف کردن ابهامات، برنامهریزی اثربخش را تسهیل کند. در رابطه با آموزشعالی از دو اصطلاح جهانیشدن آموزشعالی و بینالمللی شدن آموزشعالی استفاده میشود که هر یک بار معنایی خاص خود را دارد که قطعاً بر هدفهای مورد نظر اثر میگذارد. هنگامی که از جهانیشدن آموزش یاد میشود غالباً فرآیندی مورد نظر است که از طریق آن جهان ما به هم پیوسته و وابستهتر میشود چرا که جریان دانش، انسانها، فرهنگها، ایدهها و تجارت، به واسطه جهانیشدن افزایش مییابد. از سوی دیگر در مواردی که بر
بینالمللیسازی آموزشعالی تأکيد میشود برنامهها و سیاستهای خاص اتخاذ شده توسط دولتها، سیستمهای دانشگاهی، مؤسسات و حتی گروهها به صورت انفرادی برای هماهنگ شدن با پدیده جهانیشدن مورد توجه قرار میگیرد (دونا و مانتری، 2010).11 طبق نظر نایت(1999) جهانیشدن و بینالمللی شدن مفاهیم فوق العاده به هم مرتبطی هستند و بینالمللی شدن آموزشعالی میتواند به عنوان پاسخ فعلانه به تسهیل جهانیشدن تعریف شود. به زعم موری(2000) این دو مفهوم وجه مشترکی دارند که عبارت از توسعه مهارتهای میان فرهنگی است و برای توصیف اهداف و فرآیندهای آموزشی که دانشجویان را جهت روبرو شدن با واقعیت های دنیای به هم پیوسته آماده میکند؛ درک آنها را از فرهنگ، نظامهای مذهبی و سیاسی خودی و سایرین افزایش میدهد، به آنها دیدگاهی کل نگر از دنیا و نقش کشورشان در آن میدهد و مهارتهای لازم تصمیمگیری و حل مسایل دنیای معاصر را در آنها پرورش میدهد، از اینرو این دو مفهوم به طور جایگزین به کار برده میشوند.
علیرغم این که بینالمللی کردن به روابط میان ملتها و دولتها، در حالی که برای سنتها و تفاوتهایشان احترام قائل است برمی‌گردد، جهانی سازی تمایلی به احترام گذاشتن به تفاوتها و مرزها ندارد، در این معنی بینالمللی کردنمیتواند به عنوان مکمل یا جبران کننده تمایلات جهانیسازی باشد، چرا که موجب مقاومت در مقابل عدم ملی گرایی و همگنسازی میشود. بینالمللی کردن نباید به وسیله استانداردها و ارزشهای حاکم بر اقتصادها و سیاستهای قدرتمند هدایت شود، بلکه باید در صدد برداشتن این محوریت و شناسایی سایر فرهنگ ها و تعامل آن ها با یکدیگر شود. واژه جهانی سازی دلالت بر استاندارد سازی در میان فرهنگها دارد و عموماً به فرآیند و نتایج فوری و آنی ارتباطات در سراسر دنیا که احتمالا به واسطه فناوری جدید ایجاد میشود برمی‌گردد. فناوری میتواند بزرگترین نیروی منفرد برای تغییر در آموزشعالی باشد و بزرگترین تأثيراتش را در اشاعه یادگیری میگذارد. فناوری در حال تغییر شکل تدریس، تعلیم و تربیت، دگرگونسازی یادگیری تجارب و ایجاد تغییرات سازمانی است. در نتیجه میزان دانش و دسترسی به دانش، رشد انفجاری و افزایش به هم وابستگی دنیای مالی و نظامهای اقتصادی را تجربه کرده است. از منظری میتوان گفت که بینالمللی شدن به تبادل افراد و عقاید برمی‌گردد در حالی که جهانیسازی اصولاً به ساختارها، تولید و اشاعه خدمات برمی‌گردد .
در ادامه، حرکت در مسير بینالمللی شدن آموزشعالی، مستلزم درک و پذیرش مجموعهای از پیش نیازهای فکری و ذهنی است. به عنوان مثال، پذیرش این واقعیت که میبایست میان فرهنگهای مختلف یک گفتمان مشترک ایجاد گردد و این گفتمان جز با احترام متقابل بین فرهنگها شکل نخواهد گرفت(فتحی واجارگاه و همکاران، 1391). شکلگیری چنین گفتمانی همچنین نیازمند در پیش گرفتن رویکردی انعطافپذیر برای مواجهه با چالشها و مسائل پیشرو خواهد بود. از دیگر پیش نیازها، میتوان به زیرساختهای مورد نیاز برای بینالمللیشدن آموزشعالی اشاره نمود. برای مثال، ارتقای سطح زبان انگلیسی میان اعضای هیأت علمی و دانشجویان یکی از این موارد است. چرا که مهارتِ تعاملاتِ نوشتاری و گفتاری به زبان انگلیسی نقش کلیدی در برگزاری و موفقیت دورههای بینالمللی و برنامههای تبادل دانشجو ایفا میکند. یکی ديگر از الزامات موفقیت و افزایش برنامههای بینالمللیشدن دانشگاهها، ایجاد و توسعه افقهای آکادمیک مشترک میان کشورها است (قورچیان و نکوزاد، 1394، بازرگان، 1386). شرایط کنونی جهانی در حوزه آموزشعالی توجه به شاخصهای کیفی جامعتری را برای بهبود اجتناب ناپذیر ساخته است؛ به عبارت دیگر، چنانچه دانشگاه بخواهد در عصر جهانیشدن به خوبی عمل کند، توجه بیشتر به محورهای چون محتوای درسی، توانمندی استادان، روشهای تدریس، ارشیابی پیشرفت تحصیلی، منابع علمی و فضای فیزیکی دانشگاهها با نگاهی بینالمللی ضروری است(آراسته و همکاران، 1387). مدلهای زیادی در ارتباط با بینالمللیشدن در دنیا مطرح شدهاند اعم از مدل نایت(1994)، مدل واندی (1996)، مدل دوویت(2002)، مدل کیانگ(2003)، ساندرسون (2008)، وندی(2015)، مارکز و همکاران(2011)، ژوو (2016) و... که در ادامه به یکی از مطرح ترین آنها پرداخته شده است.
v مدل چرخه بینالمللیسازی نایت (1994)
این مدل به عنوان چرخه مداوم دانشگاهها که در این مطالعه بررسی میشود، در شکل زیر ارائه شده است.
شکل 1. فرایند و چرخه بینالمللیشدن آموزشعالی
( نایت،1994)
نایت (1994) فرایند بینالمللی شدن دانشگاهها را در قالب یک چرخه بینالمللی شدن، به صورت زیر بیان میکند:
1: آگاهی ارکان اصلی دانشگاه (ایجاد آگاهی در استادان، دانشجویان، کارکنان و مدیران درباره اهمیت و منافع
بینالمللی شدن دانشگاه) و همچنین، جامعه، از اهداف و مزایا و ضرورت آن
2: ایجاد تعهد در استادان، دانشجویان، کارکنان و مدیران دانشگاهی
3: برنامهریزی و اتخاذ استراتژی جامع در مرود بینالمللی شدن بر اساس نیازها، اهداف و انتظارات
4: عملیاتی کردن فعالیتها از طریق اجرای استراتژیهای بینالمللی شدن از ابعاد مختلف
5: ارزیابی مستمر به منظور ارتقای کیفیت فرایند بینالمللی شدن
6: تقویت انگیزه ذی نفعان و مشارکتکنندگان (کارکنان، استادان و دانشجویان) در اقدامات و فعالیتهای بینالمللی شدن دانشگاه. نکته قابل توجه در این چرخه استمرار و تأثیر متقابل فعالیتها به صورت دو سویه است.
3- شاخصهای بینالمللی شدن:
اتحادیه بینالمللی دانشگاهها (IAU) یکی از مهمترین مراکز رصد بینالمللی شدن آموزشعالی است که از سال 1950 فعالیت خود را آغاز کرده است. این مراکز طی نخستین رصدی که در سال 2003 میلادی توسط جین نایت انجام داد مجموع شاخصهای بینالمللی شدن را بر حسب میزان اهمیت به شرح زیر شناسایی و اولویتگذاری کرده است (نایت12، 2003).
مجموع شاخصهای بینالمللی شدن به زعم نایت، 2003 | |
1 | جابجایی و تبادل استاد و دانشجو |
2 | همکاریهای آموزشی و پژوهشی |
3 | توجه به استانداردها و کیفیت خدمات دانشگاهی |
4 | انجام طرحهای پژوهشی |
5 | همکاری و مساعدت به سایر موسسات آموزشعالی |
6 | توسعه سرفصل ها و مفاد آموزشی |
7 | توسعه فهم بین فرهنگی و بینالمللی |
8 | ارتقای مرتبه و جایگاه موسسه |
9 | تنوع منابع تأمین استاد و دانشجو |
10 | مسائل و یکپارچگی منطقهای |
11 | جذب دانشجوی بینالمللی |
12 | تنوع بخشیدن به منابع درآمدزا |
اتحادیه بینالمللی دانشگاهها شاخصهای بینالمللی شدن را در سه بخش به شرح زیر دستهبندی کرده است.
جدول2. اولویتبندی شاخصهای بینالمللی شدن نایت، 2003
اهمیت درجه اول | جابجایی دانشجویان |
تقویت همکاریهای پژوهشی بینالمللی | |
اهمیت درجه دوم | جابجایی اعضای هیأت علمی |
تدوین سر فصلهای آموزشی بینالمللی | |
انجام پروژههای بینالمللی | |
برگزاری دورههای مشترک دانشگاهی | |
اهمیت درجه سوم | توسعهی برنامههای مشترک |
تأسیس شعب در خارج از کشور | |
داشتن رویکرد تجاری به صادرات و واردات خدمات آموزشی | |
تعریف فعالیتهای فوق برنامه برای دانشجویان بینالمللی |
با مرور مختصری از مبانی نظری میتوان به این نتیجه رسید که تحقیقات زیادی در این زمینه صورت گرفته است. ولی آیا این تحقیقات توانستهاند مدلی جامع برای بستر و کانتکس ایران اسلامی ارئه دهند؟ از جمله تحقیقاتی مشابهای که در داخل کشور صورت پذیرفته است: موسوی و همکاران (1399)، در پژوهشی تحت عنوان راهبردهای سهگانه بینالمللیشدن دانشگاههای منتخب دولتی ایران این مطالعه از نوع پژوهشهای کیفی بوده که با استفاده از رویکرد
نظریهپردازی دادهبنیاد انجام شد، در این پژوهش به راهبردهای سه گانه آموزش، پژوهش و خدمات دانشگاهی به عنوان سه راهبرد اصلی برای دانشگاه در مسیر بین المللی شدن توجه عمیقی شده است. فشالنج و بازرگان(1392) در پژوهشی تحت عنوان چگونگی بينالملليشدن يك دانشگاه دركاركردهاي آموزش، پژوهش و خدمات: به بررسی وضعیت بینالمللیشدن یک دانشگاه در کارکردهای مزبور پرداختند. همچنین میتوان به پژوهش زمانی منش و همکارانش (1391) استناد کرد که به روش پژوهش کیفی بوده و ده خبره دانشگاهی به صورت هدفمند و شبکهاي انتخاب و از طریق مصاحبههاي عمیق، کدها، مفاهیم و مقولههاي دانشگاه بینالمللی اسلامی با روش تحلیل تم شناسایی شدند. نتایج مستخرج از پژوهش نشاندهندة آن بود که بر اساس میزان تشابه مفهومی کدها، 66 کد استخراج و با توجه به وجه اشتراك آنها در قالب 12 مفهوم و دو مقولۀ اصلی دسته بندي شدند، همچنین میتوان به پژوهش احمدی و همکارانش (1396) اشاره داشت. وی در پژوهشی با عنوان نقش متقابل رتبهبندی دانشگاهها و بینالمللیسازی آموزش با روش مروری و بهینه کاوی گسترده در سطح رتبهبندی جهانی بوده است و به پایگاههای معتبر رتبهبندی جهانی از جمله: دانشگاه شانگهای جیائوتانگ، نشریه آموزشعالی تایمز، وبومتریک یا وبسنجی، کیواس و پایگاه اطلاعاتی جهان اسلام استناد داشته است. یافتههای پژوهش فوق حاکی از این است که رتبهبندی دانشگاهها بر اساس ترکیبی از معیارها و
شاخصهای عملکرد انجام میشود. در ادامه پژوهش اسماعیلنیا و آراسته (1395) قابل ذکر است که در این مطالعه با هدف بررسی وضعیت موجود و مطلوب بینالمللی شدن دانشگاه تهران از دیدگاه صاحب نظران این حوزه به تحلیل وضعیت فوق پرداختند. این پژوهش با توجه به هدف از نوع کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها توصیفی و از نوع پیمایشی بود که در بین 48 نفر از صاحبنظران دانشگاه تهران قرار داده شد. نتایج پژوهش فوق نشان داد که وضعیت موجود بینالمللی شدن دانشگاه تهران از دیدگاه صاحبنظران پیرامون هدفهای ششگانه بینالمللیشدن یعنی ایجاد صلاحیتهای بینالمللی و بینفرهنگی در دانشجویان (به عنوان شهروند جهانی)، بهبود کیفیت آموزش، بقای دانشگاه در عرصه رقابت جهانی، ارائه خدمات به جامعه، تامین منابع مالی جدید و افزایش شهرت دانشگاه در سطح نسبتا مطلوب قرار دارد. پیرامون وضعیت موجود فعالیتهای بینالمللی شدن دانشگاه تهران، نتایج حاکی از آن است که مولفههای مربوط به آگاهی، تعهد، برنامهریزی، عملیاتی کردن برنامهها، تقویت و بازبینی از دیدگاه صاحب نظران در سطح نسبتا مطلوب ارزیابی شده است. در نهایت نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین وضعیت موجود و مطلوب بینالمللیشدن دانشگاه تهران فاصله معناداری وجود دارد. از جمله پژوهشهای که در خارج از کشور صورت گرفته
میتوان به مطالعه ای بیرام13(2018) اشاره کرد. ایشان در مقاله خود با عنوان "بینالمللیشدن در آموزشعالی –افق بینالمللی پیش رو"، به اهمیت بینالمللی کردن آموزشعالی استدلال میکند. این مقاله یک اکتشاف مفهومی و فرارشتهای است. در این پژوهش قبل از توضیح مفهوم بینالمللی بودن، برخی از مفهوم سازیها و تعاریف بینالمللیسازی را تحلیل میکند. همچنین دارای ابعاد متنوعی است که از جمله این ابعاد بعد اخلاقی است که نویسنده استدلال میکند بینالمللیشدن دارای بعد اخلاقی هم باید باشد و باید پایه ارزشهای هنجاری برای فرایندهای بینالمللی را فراهم شود. همچنین.هانتین وو14 (2020) مطالعه تحت عنوان سه بعد از بین المللی آموزش عالی "برون گرا" را انجام داده است. این مقاله رویکرد فعلی چین در استفاده از آموزش عالی
بینالمللی از ابعاد بیرونی جهت ارتقاء وضعیت فعلی و تصویر و چالشهای موجود در پاسخ به این رویکرد را بررسی میکند. این سه بعد اصلی رویکرد کنونی چین از جمله دیپلماسی فرهنگی این کشور بر اساس همکاری آموزش عالی چین و خارج (یعنی برنامه مؤسسه کنفوسیوس)، کمکهای
بینالمللی در توسعه آموزشعالی و استخدام دانشجویان
بینالمللی در سطح آموزش عالی بررسی میشود. چارچوب نظری براساس تئوریهای نومارکسیستی مدل پیرامونی مرکز و سیستم جهانی توسعه یافته است. از مفاهیم "قدرت نرم" و دیپلماسی عمومی، استدلال نایت "دیپلماسی دانش" و استدلالهای هو در مورد گفتگوی تمدنی مبتنی بر HE استفاده شده است. در این مقاله برنامههای استراتژیک چین مربوط به بینالمللی آموزشعالی آن و همچنین ادبیات دانشگاهی و غیر آکادمیک مربوط به سه بعد اصلی رویکرد فعلی آن بررسی و تحلیل شده است. یافته ها نشان می دهد که تنشها هنوز بین اهداف چین و واقعیت وجود دارد. در نهایت پیشنهاد میکند که رویکرد فعلی چین باید ارزیابی و جدی انجام شود. وون و هیوو15 (2017) در پژوهشی تحت عنوان بررسی سیاست بینالمللیشدن در آموزشعالی چین ؛ "طرح ملی برای اصلاحات و توسعه متوسط و بلند مدت آموزشی (20-20 2010)" را روشن می سازد که بینالمللیشدن یک استراتژی توسعه بلند مدت آموزشعالی است و سیاست کلان یک شرط ضروری برای حمایت از بینالمللی شدن آموزشعالی است. همچنین در ادامه مطرح کرده اند که سیاست بینالمللی سازی شامل چهار جنبه است: تحصیل در خارج از کشور، دانشجویان خارجی، آموزش تعاونیهای چینی و خارجی، تبادل و همکاری بینالمللی. بر اساس سیاست مبارزه، تجزیه و تحلیل و ارزیابی، پیدا کردن آن سیاست نقش تعیینکنندهای در بینالمللیشدن آموزشعالی و بعضی از سیاستها حتی قالب را نیز از بین میبرد. سیاستهای چندگانه بینالمللیشدن آموزشعالی را تسهیل میکنند. در نهایت اولویت اصلی را این میدانند که با بررسی سیاست بینالمللی آموزشعالی و بهبود سیستم پشتیبانی آن، نقش اصلی را سیاست هر کشور و سیاستهای حاکم بر نظام آموزشعالی بازی کند. در مطالعه ای که به وسیله رودینوف و رودسکایا16(2014) با استفاده از روش تحلیل کمی در دانشگاههای روسیه به انجام رسیده است این نتیجه به دست آمد که برای ارتقاء دانشگاهها در سطح بینالمللی و ایجاد رقابت در دانشگاههای روسیه میبایست دستاوردهای علمی، نوآوریها و فعالیتهای بینالمللی دانشگاه تقویت شود. دانشگاههای روسیه به منظور ارتقا سطح خود در رتبهبندیهای بینالمللی لازم است به عواملی از جمله بهبود سرمایه فکری دانشگاه، جذب دانشمندان و اساتید برجسته، حمایت از دانشجویان جوان، ارتقاء سطح تحقیقات و نوآوری در سطح بینالمللی و در نهایت ایجاد مشوقهای لازم برای بهبود عملکرد اساتید و پژوهشگران توجه نماید (رودینوف و رودسکایا، 2014). خورسندي طاسکوه17 (2014)، در پژوهشی با عنوان تحلیل انتقادي سیاست بینالمللیشدن در دانشگاه ي اونتاریو غربی، با بررسی دو گفتمان پیشران بینالمللی شدن (لیبرال دانشگاهی و نئولیبرال ابزاري) نشان داد بین برداشتها و نگرشهاي درباره معانی، اصول و دستورالعملهاي بینالمللیشدن تفاوتهاي معناداري وجود دارد و طرحهاي آکادمیک نیازمند هارمونی و توازن پویا میان دو گفتمان ارزشی معرفی شده هستند. مرتفع نمودن این نیاز براي ابقاي توازن در بازار جهانی، بینالمللی شدن و تقویت آکادمیک و ارزشهاي بشردوستانه و ارکان آموزشعالی ضروري است (خورسندي طاسکوه، 2014).