تاثیر اکوسیستم کارآفرینی بر فعالیت کارآفرینانه؛ تحلیلی بر مبنای داده¬های GEM
محورهای موضوعی : عمومى
حسین ترابی
1
(مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم انسانی، علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران)
مسعود خیراندیش
2
(گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران)
محسن محمدی خیاره
3
(گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران)
کلید واژه: اکوسیستم کارآفرینی, دیدهبان جهانی کارآفرینی, کارآفرینی نوپا, کارآفرینی تثبیتشده, انگیزههای کارآفرینانه,
چکیده مقاله :
محققان زیادی اهمیت اکوسیستم کارآفرینی در بهبود فعالیتهای کارآفرینانه را گوشزد کردهاند؛ باوجوداین، مطالعاتی که بهصورت کمی به تحلیل ارتباط متقابل بین اکوسیستم کارآفرینی و تأثیر آن بر افزایش فعالیتهای کارآفرینانه در مراحل مختلف کارآفرینی پرداخته باشند بسیار محدود است. لذا، هدف مطالعه حاضر، پر کردن شکاف موجود در ادبیات کارآفرینی و نیز بررسی تأثیر این دو متغیر در مراحل مختلف توسعهیافتگی کشورها است. در این راستا، با استفاده از دادههای 107 کشور عضو دیدهبان جهانی کارآفرینی (GEM) برای سال¬های 2017- 2008 و از طریق الگوی اقتصادسنجی گشتاورهای تعمیم¬یافته (GMM)، رابطه بین اجزاء اکوسیستم کارآفرینانه و میزان فعالیت های کارآفرینانه انجام شده است. نتایج این مقاله نشان داد كه تأثیر محیط مالی بر مراحل کارآفرینی در کشورهای منبع محور منفی و معنادار بوده است. بااینحال، تأثیر آموزش کارآفرینی در سطوح پایه، پویایی بازار داخلی، منزلت اجتماعی کارآفرینان (فرهنگ کارآفرینی) و رشد تولید ناخالص داخلی بر روند رشد کارآفرینی در کشورهای منبع محور تأثیر مثبت و معنادار داشته است. همچنین نتایج بیانگر آن است که عوامل اکوسیستم مانند سیاست ها و برنامههای دولت، مالیات و بروکراسی، آموزش کارآفرینی در سطح پایه و دانشگاهی، انتقال تحقیقوتوسعه، زیرساختها، پویایی بازار و محیط کسبوکار مناسب بر روند ترویج و رشد فعالیتهای کارآفرینانه در مراحل مختلف کارآفرینی در کشورهای کارایی و نوآوری محور تأثیر مثبت و معنادار داشته است. درمجموع نتایج این مطالعه نشان می دهد که در یک اکوسیستم کارآفرینانه با ویژگی موانع ورود به بازار کم، سیاستهای حمایتی دولتها برای کارآفرینان، تحصیلات پایهای و دانشگاهی در زمینه کارآفرینی، زیرساختهای بازرگانی و قانونی توسعه یافته، وجود فرهنگ هنجاری حمایت¬کننده کارآفرینی و محیط کسبوکار مناسب، فعالیتهای کارآفرینانه افزایش مییابد.
Many scholars have highlighted the importance of entrepreneurship ecosystems in improving entrepreneurial activities, but, nevertheless, studies that are quantitatively analyzing the interrelationship between entrepreneurship ecosystems and their impact on increasing entrepreneurial activities at various stages of entrepreneurship are very limited. Therefore, the aim of this study is to fill the gap in entrepreneurship literature and also to study the effect of these two variables in different stages of development of countries. In this regard, using data from 107 GEM countries During 2008-2017 and Generalized Momentary Econometric Model (GMM), the relationship between the components of the entrepreneurship ecosystem and economic growth has been estimated. The results showed that the impact of the financial environment on the entrepreneurial stages in the resource-based countries was negative and significant. However, the impact of entrepreneurship education, dynamics of the domestic market, social status of entrepreneurs (entrepreneurial culture) and the GDP growth have had a positive and significant impact on entrepreneurship in these countries. The results also indicate that the impact of ecosystem factors such as government policies and programs, taxes and bureaucracy, entrepreneurial education at basic and academic levels, R&D transfer, infrastructure, market dynamics and appropriate business environment have positive and significant impact on the growth of entrepreneurial activities in efficiency and innovation-driven countries. Overall, the results of this study indicate that in an ecosystem with low barriers to entry, government support policies for entrepreneurs, basic and higher education, commercial and legal infrastructure, and normative culture supporting entrepreneurship increases entreprenurial activities
1. صمدی، ع، میرهاشمی، م. (۱۳۹۱). بررسی اثر سیاستهای مالیاتی بر فعالیتهای کارآفرینانه (مطالعه موردی کشورهای منبع محور، کارایی محور و نوآور محور). پژوهشنامه مالیات، شماره سی و سوم، مسلسل ۸۱.
2. شیری، حامد(1394)، بررسی رابطه دانشگاه با صنعت و چالش¬های آن:پژوهشی کیفی در بین دانشجویان دانشگاه تهران، نشریه صنعت و دانشگاه، سال هشتم، شماره 29 و 30.
3. شفیعی، مسعود؛ رحمانپوری، محمد و بهادری، مرتضی (1391)، بررسی موانع و راهکارهای ارتباط صنعت و دانشگاه، فصلنامه نوآوری و ارزش¬آفرینی، سال اول، شماره 1.
4. احمدی، زهرا (1394)، شناسایی عوامل مؤثر در ارتباط دانشگاه و صنعت، نشریه صنعت و دانشگاه، سال هشتم، شماره 20 و 30.
5. شهابی، علی و معینی، ابراهیم (1394)، مدلسازی نقش دانشگاه و صنعت در انتقال تکنولوژی با رویکرد سیستمی، فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، دوره دوم، شماره 4.
6. امیر پورسعید، محمدعلی (1397)، بررسی جامعه شناختی رابطه دانشگاه و صنعت، نشریه صنعت و دانشگاه، سال 11، شماره 40.
7. نقوی، علی؛ فلاح، حامد (1392)، بررسي ارتباط بين دانشگاه و صنعت با رويکرد کارآفريني، همایش اتاق یزد، اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی یزد
8. Acs, Z. J., Autio, E., & Szerb, L. (2014). National systems of entrepreneurship: Measurement issues and policy implications. Research Policy, 43(3), 476-494.
9.Acs, Z. J., Estrin, S., Mickiewicz, T., & Szerb, L. (2018). Entrepreneurship, institutional economics, and economic growth: an ecosystem perspective. Small Business Economics, 1-14.
10.Arellano, M., & S. Bond. (1991). Some tests of specification for panel data: Monte Carlo evidence and an application to employment equations. The Review of Economic Studies, 58(2), 277–297.
11.Audretsch, D. B., D. Heger, & T. Veith. (2015). Infrastructure and entrepreneurship. Small Business Economics, 44(2), 219–230.
12.Blau, D. M. (1987). A time-series analysis of self-employment in the United States. The Journal of Political Economy, 95, 445–467.
13.Brenner, R. (1992). Entrepreneurship and business ventures in the new commonwealth. Journal of Business Venturing, 7(6), 431-439.
14.Christian, R. R. (2003). Concepts of ecosystem, level, and scale. In Bodini A. (ed.) Encyclopedia of Life Support Systems (EOLSS). EOLSS Publishers, Oxford.
15.Clarysse, B., & J. Bruneel. (2007). Nurturing and growing innovative start-ups: the role of policy as integrator. R&D Management, 37(2), 139–149.
16.Davidsson, P., & M. Henrekson. (2002). Determinants of the prevalence of start-ups and high-growth firms. Small Business Economics, 19(2), 81–104.
17.Delmar, F., & S. Shane. (2006). Does experience matter? The effect of founding team experience on the survival and sales of newly founded ventures. Strategic Organization, 4(3), 215–247.
18.DeTienne, D. & G. Chandler G. (2004). Opportunity identification and its role in the entrepreneurial classroom: A pedagogical approach and empirical test. Academy of Management Learning and Education, 3(3), 242-257.
19.Fogel, K., Hawk, A., Morck, R., & Yeung, B. (2006). Institutional obstacles to entrepreneurship. Oxford handbook of entrepreneurship.
20.Forfas, F. (2009). Entrepreneurial Ecosystem: South West Ireland, rethinking entrepreneurship. Baseline Data and Analysis, South West Ireland. Dublin. 26 P. www.forfas.ie.
21.Fraser, S., Bhaumik, S.K. Wright, M. (2015) What do We Know About Entrepreneurial Finance and its Relationship with Growth? International Small Business Journal, 33 (1). pp. 70-88. ISSN 0266-2426.
22.Ghani, E., W. R. Kerr & S. O'connell. (2014). Spatial determinants of entrepreneurship in India. Regional Studies, 48(6), 1071–1089.
23.Gnyawali, D. R., & Fogel, D. S. (1994). Environments for entrepreneurship development: key dimensions and research implications. Entrepreneurship theory and practice, 18(4), 43-62.
24.Hechavarría, D. M., & Ingram, A. E. (2018). Entrepreneurial ecosystem conditions and gendered national-level entrepreneurial activity: a 14-year panel study of GEM. Small Business Economics, 1-28.
25.Isenberg, D. (2011). The entrepreneurship ecosystem strategy as a new paradigm for economic policy: Principles for cultivating entrepreneurship. Presentation at the Institute of International and European Affairs.
26.Keuschnigg, C., & S. B. Nielsen. (2004). Start-ups, venture capitalists, and the capital gains tax. Journal of Public Economics, 88(5), 1011–1042.
27.Klepper, S. & S. Sleeper. (2005). Entry by spinoffs. Management Science, 51(8), 1291-1306.
28.Leibenstein, H. (1968) Entrepreneurship and Development. The American Economic Review 58(2):72-83.
Levie, J., & E. Autio. (2008). A theoretical grounding and test of the GEM model. Small Business Economics, 31(3), 235–263.
29.Markman, G. D., P. T. Gianiodis., P. H. Phan & Balkin, D. B. (2004). Entrepreneurship from the ivory tower: do incentive systems matter? The Journal of Technology Transfer, 29(3–4), 353–364.
30.Mullins, J. W & D. Forlani. (2005). Missing the boat or sinking the boat: a study of new venture decision making. Journal of Business Venturing, 20(1), 47–69.
31.Peterman, N. E., & J. Kennedy. (2003). Enterprise education: influencing students’ perceptions of entrepreneurship. Entrepreneurship Theory and Practice, 28(2), 129–144.
32.Porter, M.E. (1990). The competitive advantage of nations. New York, NY: Macmillian
33.Reynolds, P., N. Bosma., E. Autio, S. Hunt, N. De Bono, I. Servais, et al. (2005). Global entrepreneurship monitor: data collection design and implementation 1998–2003. Small Business Economics, 24(3), 205–231.
34.Reynolds, P.D., Hay, D., Bygrave, W.D., Camp, M.S. & Autio, E. (2001). Global Entrepreneurship Monitor: 2000 Executive Report. Global Entrepreneurship Monitor.
35.Runiewicz-Wardyn, M. (2013). Knowledge flows, technological change and regional growth in the European union: Springer.
36.Salimath, M. S., & Cullen, J. B. (2010). Formal and informal institutional effects on entrepreneurship: a synthesis of nation-level research. International Journal of Organizational Analysis, 18(3), 358–385.
37.Shane, S., & D. Cable. (2002). Network ties, reputation, and the financing of new ventures. Management Science, 48(3), 364–381.
38.Spigel, B. (2017). The relational organization of entrepreneurial ecosystems. Entrepreneurship Theory and Practice, 41, 49–72.
39.Stam, E. (2015). Entrepreneurial ecosystems and regional policy: A sympathetic critique. European Planning Studies, 23, 1759–1769.
40.Stevenson, L., & A. Lundström. (2007). Dressing the emperor: the fabric of entrepreneurship policy. Handbook of research on entrepreneurship policy, 94–129.
41.Theodoraki, C., & Messeghem, K. (2017). Exploring the entrepreneurial ecosystem in the field of entrepreneurial support: A multi‐level approach. International Journal of Entrepreneurship and Small Business, 31, 47–66.
42.Theodotou, M., Christoforou, C., & Anayiotos, C. P. (2012). Cyprus entrepreneurship ecosystem. A roadmap for economic growth. Nicosia: Curveball Ltd. 43.Van de Ven, H. (1993). The
development of an infrastructure for entrepreneurship. Journal of Business Venturing, 8(3), 211–230.
44.Van Stel, A., Storey, D. J., & Thurik, A. R. (2007). The effect of business regulations on nascent and young business entrepreneurship. Small Business Economics, 28(2–3), 171–186.
تاثیر اکوسیستم کارآفرینی بر فعالیت کارآفرینانه؛ تحلیلی بر مبنای دادههای GEM
*حسین ترابی **مسعود خیراندیش ***محسن محمدی خیاره
* دانشآموخته کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم انسانی، علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
** استاد گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
*** استاد گروه اقتصاد، دانشکده علوم انسانی، علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
تاریخ دریافت: 28/01/1399 تاریخ پذیرش: 05 /07/1399
چکیده
محققان زیادی اهمیت اکوسیستم کارآفرینی در بهبود فعالیتهای کارآفرینانه را گوشزد کردهاند؛ باوجوداین، مطالعاتی که بهصورت کمی به تحلیل ارتباط متقابل بین اکوسیستم کارآفرینی و تأثیر آن بر افزایش فعالیتهای کارآفرینانه در مراحل مختلف کارآفرینی پرداخته باشند بسیار محدود است. لذا، هدف مطالعه حاضر، پر کردن شکاف موجود در ادبیات کارآفرینی و نیز بررسی تأثیر این دو متغیر در مراحل مختلف توسعهیافتگی کشورها است. در این راستا، با استفاده از دادههای 107 کشور عضو دیدهبان جهانی کارآفرینی (GEM) برای سالهای 2017- 2008 و از طریق الگوی اقتصادسنجی گشتاورهای تعمیمیافته (GMM)، رابطه بین اجزاء اکوسیستم کارآفرینانه و میزان فعالیتهای کارآفرینانه انجام شده است. نتایج این مقاله نشان داد كه تأثیر محیط مالی بر مراحل کارآفرینی در کشورهای منبع محور منفی و معنادار بوده است. بااینحال، تأثیر آموزش کارآفرینی در سطوح پایه، پویایی بازار داخلی، منزلت اجتماعی کارآفرینان (فرهنگ کارآفرینی) و رشد تولید ناخالص داخلی بر روند رشد کارآفرینی در کشورهای منبع محور تأثیر مثبت و معنادار داشته است. همچنین نتایج بیانگر آن است که عوامل اکوسیستم مانند سیاستها و برنامههای دولت، مالیات و بروکراسی، آموزش کارآفرینی در سطح پایه و دانشگاهی، انتقال تحقیقوتوسعه، زیرساختها، پویایی بازار و محیط کسبوکار مناسب بر روند ترویج و رشد فعالیتهای کارآفرینانه در مراحل مختلف کارآفرینی در کشورهای کارایی و نوآوری محور تأثیر مثبت و معنادار داشته است. درمجموع نتایج این مطالعه نشان میدهد که در یک اکوسیستم کارآفرینانه با ویژگی موانع ورود به بازار کم، سیاستهای حمایتی دولتها برای کارآفرینان، تحصیلات پایهای و دانشگاهی در زمینه کارآفرینی، زیرساختهای بازرگانی و قانونی توسعه یافته، وجود فرهنگ هنجاری حمایتکننده کارآفرینی و محیط کسبوکار مناسب، فعالیتهای کارآفرینانه افزایش مییابد.
کلیدواژگان: اکوسیستم کارآفرینی، دیدهبان جهانی کارآفرینی، کارآفرینی نوپا، کارآفرینی تثبیتشده، انگیزههای کارآفرینانه
نوع مقاله: پژوهشی
1- مقدمه
اکوسیستمهای کارآفرینی، مجموعههایی متشکل از تعداد زیادی بازیگران مستقل (مانند دولتها، دانشگاهها، سرمایهگذاران، مشاوران باتجربه، ارائهدهندگان خدمات، رسانهها و شرکتهای بزرگ) هستند که میتوانند نقش مهمی در توسعه و سطح فعالیتهای کارآفرینانه برای یک
نویسنده عهدهدار مکاتبات: محسن محمدی خیاره m.mohamadi@gonbad.ac.ir
|
محیط خاص داشته باشند. عواملی مانند دسترسی به تأمین مالی کارآفرینانه، حمایت و سیاستهای دولت، وجود برنامههای کارآفرینی دولتی، آموزش کارآفرینی، سیاستهایی که به انتقال تحقیقوتوسعه منجر میشوند، زیرساختهای قانونی و تجاری، پویاییهای بازار در ارتباط با تغییر و باز بودن تجاری، سهولت مقررات ورود به کسبوکار و حمایت از حقوق مالکیت معنوی از جمله عوامل تشکیلدهنده یک اکوسیستم کارآفرینانه است. این عوامل باعث ایجاد ارتباطات پیچیده بین بازیگران اقتصادی میشود که آنها را برای ایجاد یک جامعه کارآفرینانه تشویق میکند.
پژوهش حاضر، مبتنی بر این دورنما و با هدف درک و شناسایی نقش اکوسیستم کارآفرینانه بر فعالیتهای کارآفرینانه انجام گرفته است. گرچه دانش موجود در مورد کارآفرینی افزایش یافته است، اما مراحل مختلف کارآفرینی در طی روند توسعهیافتگی کشورها متفاوت است. موانع اجتماعی، فرهنگی و ایدئولوژیک میتوانند بر کارآفرینی تأثیر گذاشته و در نهایت بر تمایل افراد برای مشارکت در فعالیتهای کارآفرینی تأثیرگذار باشند. در ادبیات موجود، رابطه بین توسعه اقتصادی و کارآفرینی با استفاده از دو مدل توضیح داده میشود. در مدل اول، این ارتباط از طریق تفاوت در فعالیتهای اقتصادی در بین مراحل توسعه اقتصادی توضیح داده میشود (پورتر1، 1990). در مدل دوم برای توضیح ارتباط بین کارآفرینی و توسعه اقتصادی، انگیزهی فعالیتهای کارآفرینی بهعنوان عامل توضیح دهندهی این ارتباط مورد بررسی قرار
میگیرد (رینولدز و همکاران2، 2001). تحقیقات تجربی در این ارتباط، سه مرحله مختلف فعالیت کارآفرینی را نمایان ساختهاند که عبارتند از: انگیزههای کارآفرینی3، کارآفرینی نوپا4 و کارآفرینی تثبیتشده5. همانطور که کشورها به سمت مراحل بالاتر توسعه اقتصادی حرکت میکنند، نرخ فعالیتهای کارآفرینی نوپا بتدریج کاهش یافته و بر میزان سطوح کارآفرینی تثبیتشده افزوده خواهد شد (رینولدز و همکاران، 2001).
با توجه به اهميت کارآفرینی در اقتصاد هر كشور و همچنين اهميت فعالیتهای کارآفرینانه برای ایجاد اشتغال و افزایش رشد اقتصادی، این مطالعه به دنبال پاسخگویی به سؤالات زیر انجامگرفته است:
· آیا اکوسیستم کارآفرینانه بر سطح فعالیتهای کارآفرینانه تاثیر دارد؟
· آیا تأثیر اکوسیستم کارآفرینانه بر فعالیتهای کارآفرینانه برحسب درجه توسعهیافتگی کشورها متفاوت است؟
به پیروی از تحقیقات قبلی مانند لوی و اوتیو6 (2008)، در این پژوهش با استفاده از روش گشتاورهای تعمیمیافته7 آرلانو و بوند8 (۱۹۹۱)، تأثیر شرایط و چارچوب کارآفرینی9 ارائهشده توسط دیدهبان جهانی کارآفرینی (GEM)، بر میزان فعالیتهای کارآفرینانه در مراحل مختلف توسعهیافتگی کشورهای عضو GEM، ادر دوره زمانی 2008 تا 2017 مورد بررسی قرار میگیرد.
ساختار مقاله حاضر بهصورت زیر سازماندهی شده است: در بخش دوم، مبانی نظری تحقیق ارائه میگردد که در آن مفهوم اکوسیستم کارآفرینانه و تأثیر اجزاء آن بر میزان فعالیتهای کارآفرینی تشریح میگردد؛ در بخش سوم، روششناسی تحقیق و دادهها ارائه شده است که توضیح دقیق از روش و جمعآوری دادهها ارائه میدهد. در بخش چهارم، تجزیهوتحلیل تجربی انجام شده و در بخش پنجم نتیجهگیری و پیشنهادات ارائه شده است.
2- مباني نظري و پيشينه
2-1-اکوسیستم کارآفرینی
توسعه کارآفرینی نیازمند شبکهای از عناصر مختلف است که از این شبکه بهعنوان اکوسیستم کارآفرینی نام میبرند. در تجزیه واژه اکوسیستم کارآفرینانه کلمه کارآفرین، فردی است که عهدهدار برنامهریزی و ریسکهای مربوط به بنگاه خود است و از واژهی فرانسوی Entreprendre مشتق میشود و اولین بار در فرانسه در سال ۱۸۶۲ به کار رفت که به معنی بر عهده گرفتن و متعهد شدن است. واژه اکوسیستم به معنی محیط نزدیک است و در مورد روابط پیچیده میان ارگانیسمهای زنده و محیط آن و تأثیر فعالیتهای انسان بر این روابط است (کریستیان10، ۲۰۰۳). قرار دادن این دو واژه با یکدیگر، یک واژه جدید به نام اکوسیستم کارآفرینی خلق میکند که بهعنوان عنصری _اعم از افراد، سازمانها یا نهادها تعریف میشود (تئودوتو و همکاران11، ۲۰۱۲). اکوسیستم کارآفرینی به عناصر- افراد، سازمانها یا مؤسسات- خارج از فرد کارآفرین اشاره دارد که محرك یا مانع تصمیم فرد براي کارآفرین شدن یا احتمال موفقیت او در صورت راهاندازی کسبوکار کارآفرینانه است (فورفاس12، ۲۰۱۲).
اکوسیستم کارآفرینی شامل شبکههای کارآفرینان، رهبری، تأمین مالی، استعداد، دانش و خدمات پشتیبانی است. حضور این عناصر و تعامل بین آنها عمدتاً موفقیت اکوسیستم را تعیین میکند (استام13، ۲۰۱۵). در تعریفی دیگر، کاکیه14 و همکاران (۲۰۱۶) اکوسیستم کارآفرینانه را بهعنوان یک "منطقه محدود 30 مایلی (۵۰ کیلومتر) که توسط افراد، کسبوکار جدید آنها و انواع مختلف سازمانهای حمایتکننده تعریف میکنند که مانند یک سیستم پیچیده برای ایجاد یک بنگاه جدید و یا توسعهی بنگاههای موجود باهم در تعاملاند." علاوهبراین، بنا به گفت