تبیین پدیدارشناختی مولفه¬های برندسازی در سرفصل¬های آموزشی هنر و تحلیل شکاف میان حوزه آموزش و اجراء
محورهای موضوعی : تخصصی
حانیه جعفریان
1
(دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران)
شهناز نایب زاده
2
(استاد بازاریابی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد، گروه مدیریت، یزد، ایران )
ابوالفضل داودی رکن آبادی
3
(دانشیار، گروه طراحی پارچه و لباس، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران )
سید حسن حاتمی نسب
4
(استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران )
کلید واژه: برندسازی, سرفصل آموزشی, هنر, پدیدارشناسی, تحلیل شکاف ,
چکیده مقاله :
عدم توانمندی دانشجویان رشته های هنر در تجاری سازی و برندسازی دستاوردهای هنری و وجود خلاء تحقیقاتی مبنی بر شناسایی مولفه های برندسازی دستاوردهای هنری و نیز لزوم بازنگری در برنامه های درسی این رشته ها بمنظور گنجانده شدن برخی موضوعات و سرفصل ها در این زمینه، منجر به انجام مطالعه ای با هدف شناسایی مولفه ها و شاخص های لازم در زمینه برندسازی محصولات و خدمات هنری و بررسی وضعیت موجود و مطلوب آموزش آنها در سرفصل های آموزشی رشته های دانشگاهی هنر گردیده است. این پژوهش از نظر هدف، بنیادی-کاربردی، از نظر نوع داده های جمع آوری شده، آمیخته، از منظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی، و از منظر شیوه اجرا پیمایشی می باشد. جامعه آماری در بخش کیفی 6 نفر از خبرگان دانشگاهی و صنعت و در بخش کمی اساتید دانشگاهی در رشته های مرتبط با هنر می باشد. شیوه نمونه گیری در بخش کیفی قضاوتی و ابزار مورد استفاده مصاحبه، و در بخش کمی تصادفی خوشه ای، بوده که از طریق گردآوری 54 پرسشنامه تکمیل و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده منجر به شناسایی 3 دسته کلی از پارامترهای برندسازی شامل پارامتر رفتاری، ادراکی و عملکردی گردیده و با توجه به هدف پژوهش دسته پارامترهای رفتاری در بخش کمی مورد بررسی قرار گرفتند. از میان تعداد 8 مولفه در دسته پارامتر رفتاری برندسازی و مجموع 63 شاخص، میان وضعیت مورد انتظار و فعلی تفاوت معناداری وجود داشته، شکاف زیادی میان انتظارات و دریافتی ها در مولفه های برندسازی به چشم می خورد. نتیجه آزمون رتبه بندی فریدمن، وجود تفاوت معنادار در میانگین رتبه اهمیت مولفه های پارامتر رفتاری در وضعیت موردانتظار و فعلی و وجود تفاوت ها و شباهتهایی را روشن می سازد.
The inability of empower art students to commercialize and branding of artistic achievements and the existence of a research vacuum to identify the components in the field of branding artistic achievements and the need to review the curriculum of these disciplines in order to include some components and indicators in This field, has conducted a study with the aim of identifying the necessary components and indicators in the field of branding of art products and services and examining both current and desirable teaching situation in the educational topics of art universities. In terms of purpose this study is basic-applied, in terms of the type of data collected, is mixed, in terms of data collection method is descriptive and regarding implementation method, is a survey research. The statistical population was 6 academic and industrial experts in the qualitative section and university professors in art-related fields in the quantitative section. The sampling method in qualitative section was judgmental and in quantitative section was randomized cluster. A total of 54 questionnaires were completed and evaluated. The data collection tool in the qualitative section was interview and in the quantitative section was questionnaire. The results led to the identification of three general categories of branding parameters including behavioral, perceptual and functional parameters. According to the purpose of the study, behavioral parameters were quantitatively examined. Among the eight components in the behavioral parameters category of branding and a total of 63 indicators, there is a significant difference between the expected and current situation and there is a large gap between expectations and receipts in the components of branding. The result of Friedman ranking test reveals the existence of a significant difference in the mean rank of the importance of the behavioral parameter components in the expected and current situation, as well as the existence of differences and similarities.
ایسنا. (1397). در دانشگاه با هیچ مواجه هستیم! - ایسنا. https://www.isna.ir/news/97102111087/در-دانشگاه-با-هیچ-مواجه-هستیم
حسینی لرگانی, م., & یادگارزاده, غ. (2021). مروری بر مدل‌های گوناگون طراحی و تدوین برنامه درسی دانشگاهی در آموزش عالی: ارائه مدلی پیشنهادی برای آموزش عالی ایران. دوفصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی, 11(22), 49–88. http://www.icsajournal.ir/article_128284.html
حقیقت نائینی, غ. (1390). ارزیابی تاثیر بخشی فارغ التحصیلان کارشناسی گروه شهرسازی دانشگاه هنر طی سالهای 84-1378. نامه معماری و شهرسازی, 6, 0–5.
خسروی, م., & آرمان, م. (1394). مدلی برای پیاده سازی نوآوری در برنامه درسی نظام آموزش عالی. فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی, 3(7), 65–84. https://doi.org/10.52547/.4.7.65 دیباواجاری, ط. (1388). مفهوم پردازی بین المللی کردن برنامه درسی در آموزش عالی؛ ابعاد و روندها. راهبردهای آموزش (راهبردهای آموزش در علوم پزشکی), 2(3), 137–142. https://www.sid.ir/Fa/Journal/ViewPaper.aspx?ID=117819
رحیمی, ب. (1397). فراتحلیل چالش های محیط آموزش عالی در قرن بیست و یکم به عنوان الگوی جهت گیری برنامه های درسی. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی, 9(17), 115–166.
سراجی, ف., & آرمند, م. (1389). بررسی وضعیت پژوهش های انجام شده در حوزه برنامه ریزی درسی در ایران: شناسایی فاصله بین وضع موجود و مطلوب. مطالعات برنامه درسی, 4(16), 29–52. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=176649
سرمد, ز., & وزیری, م. (1376). شاخص های کیفیت برنامه درسی در آموزش عالی. فصلنامه علمی و پژوهشی علوم انسانی, 24.
سعادت طلب, آ. (1399). واکاوی راهبردهای موثر بر تغییر برنامههای درسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی(مطالعه کیفی). 11(22), 165–186.
عباسی دره بیدی, ا., کاظمی اسفه, ن., & ابراهیمی, م. (1395). نقش و جایگاه هنر در پیشرفت. دهمین کنگره پیشگامان پیشرفت, 324–330 https://doi.org/https://civilica.com/doc/58073.
فتحی واجارگاه, ک. (1386). عوامل موثر بر تغییر برنامه درسی علوم سیاسی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی ایران. همایش انجمن علوم سیاسی و روابط بین الملل ایران.
قضاوی, م., میرشاه جعفری, س., نصر, ا., & موسی پور, ن. ا. (1395). نقش مشارکت کنندگان در تدوین رشته های جدید دانشگاهی در دو وضع موجود و مطلوب. مطالعات برنامه ریزی آموزشی, سال پنجم, 51–76.
کرمی, م., & فتاحی, ه. (1392). تغییر برنامه درسی آموزش عالی: مورد: برنامه درسی دوره کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی. مطالعات برنامه درسی آموزش عالی, 4(7), 110–136.
مهدی, ر., & شفیعی, م. (1399). الگو و چارچوب راهنما برای دانشگاه نوآور و ارزش آفرین. فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی, 9(17), 1–15. https://doi.org/10.29252/.9.17.1
میرزایی, خ. (1394). پژوهش، پژوهشگری و پژوهشنامه نویسی (5th ed.). جامعه شناسان.
Alpert, F., Brown, M., Ferrier, E., Gonzalez-Arcos, C. F., & Piehler, R. (2021). Branding’s academic–practitioner gap: managers’ views. Journal of Product & Brand Management, ahead-of-p(ahead-of-print). https://doi.org/10.1108/JPBM-09-2020-3105
Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2018). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches (5th ed.). SAGE Publications. https://books.google.com/books?
id=335ZDwAAQBAJ&dq=Research+Design:+Qualitative,+Quantitative,+and+Mixed+Methods+Approaches&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjQuPPsoqvyAhUGKewKHXb5Dx8Q6AEwAXoECAcQAg
Ion, E. I. (2018). Master Thesis-3 BRAND BUILDING FOR SMALL AND MEDIUM-SIZED COMPANIES.pdf (pp. 1–101).
Jafariyan, H., Nayebzadeh, S., DavodiRoknabadi, A., & HatamiNasab, S. (2021). Analyzing the Intellectual Paradigm of Fashion Branding in International Research | Jafariyan | International Journal of Information Science and Management (IJISM). 19(1), 59–74.
https://ijism.ricest.ac.ir/index.php/ijism/article/view/1812
Kucharska, W., & Mikołajczak, P. (2018). Personal branding of artists and art-designers: necessity or desire? Journal of Product and Brand Management, 27(3), 249–261. https://doi.org/10.1108/JPBM-01-2017-1391
Lattuca, L. R., & Stark, J. S. (2011). Shaping the College Curriculum: Academic Plans in Context. John Wiley & Sons.
Ngala, O. M. (2020). Higher Education Curriculum Orientation and Performance of Universities in Kenya: Industry Linkage Strategies. repository.cuk.ac.ke
Ojasalo, J., Nätti, S., & Olkkonen, R. (2008). Brand building in software SMEs: An empirical study. Journal of Product and Brand Management, 17(2), 92–107. https://doi.org/10.1108/10610420810864702
Roffe, I. (2010). Sustainability of curriculum development for enterprise education: Observations on cases from Wales. Education and Training, 52(2), 140–164. https://doi.org/10.1108/00400911011027734
Walvis, T. H. (2008). Three laws of branding: Neuroscientific foundations of effective brand building. Journal of Brand Management, 16(3), 176–194. https://doi.org/10.1057/palgrave.bm.2550139