شایستگی‌های اعضای هیاتعلمی جهت تحقق رسالت دانشگاهی ؛ تامّلی بر ادراکات و انتظارات دانشجویان دکتری
محورهای موضوعی : تخصصی
قاسم سلیمی
1
(دانشگاه شیراز)
الهام حیدری
2
(دانشگاه شیراز)
فهیمه کشاورزی
3
(دانشگاه شیراز)
کلید واژه: شایستگی اعضای هیاتعلمی, توسعه حرفهای اعضای هیاتعلمی, دانشجویان دکتری, آینده,
چکیده مقاله :
تحوّلات دانشگاههای آینده به شایستگیها، ابتکارات، سیاستگذاریها وبرنامههای امروز توسعه حرفهای اعضای هیاتعلمی بستگی دارد. دراین مطالعه تلاش میشود تا از منظر دانشجویان، شایستگی‌های مورد انتظار اعضای هیات علمی برای یک دهه آینده مورد بررسی قرار گیرد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان دکتری دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 93- 92 می‌باشد. نمونه‌ای با حجم 214 نفر بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی نسبتی بر اساس جنسیت و رشته تحصیلی انتخاب شد. ابزار این پژوهش،پرسشنامه محققساخته شایستگی‌های اعضای هیئت علمی(با اقتباس از پژوهش کیفی هیات و ویلیامز(2011)) می‌باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که از دیدگاه دانشجویان دکتری،مهمترین شایستگی اعضای هیئت علمی در یک دهه آینده، شایستگی پژوهش خواهد بود، این در حالی است کهدر شرایط موجود، شایستگی تدریس اعضای هیات علمی از وضعیت مطلوبتری برخوردار است. بعلاوه این مطالعه آشکار نمودکه بین وضعیت موجود و مطلوبشایستگیهای تدریس، پژوهش، مشاوره، ارائه خدمات و همکاری و همیاری اعضای هیاتعلمی با همکاران شکاف زیادی وجود دارد. در پایان بین ابعاد مختلف شایستگی ارتباط معناداری یافت شد. باتوجه به اینکه مشابه این مطالعه درایران کاری انجام نشده است، این مقاله به دانش موجود درزمینه دانش توسعه و بالندگی اعضای هیات علمی و سیاستگذاری در این زمینه درکشور میافزاید، همچنین مقاله پیشنهادهایی راجهت سیاستگذاری بالندگی اعضای هیات علمی ارائه میدهد.
The evolution of future universities highly depends on the current initiatives, policies and professional faculty development programs. This study is an attempt to examine the expected faculty members’ competencies for the next decade from doctoral students’ viewpoint. The studied sample consisted of full-time doctoral students of Shiraz University in the academic year of 92-93 214 students were randomly selected according to their gender and fields of study for the survey. The research instrument was a questionnaire constructed by the researcher. The results showed that according to doctoral students, the most expected competency on the part of faculty members in the following decade, would be research competency, however, currently their teaching competency is more favorable than others. Furthermore, this study revealed a huge gap between the current and the desired situations as far as teaching, research, counseling services and collaborative with colleagues competencies are concerned. A significant correlation was found between the different dimensions of faculty members’ competencies. This study can inspire the policy-makers of professional faculty development at Iranian universities by the suggestions offered finally.